1/6 gevoel van weemoed
3 juni 2014
Nu het einde van mijn tocht in zicht komt heb ik minder behoefte om te schrijven. Heb als zoveel meer geschreven dan dat ik van plan was, gegrepen door de bijzondere ervaringen op de Camino.
Vandaag wordt ik overvallen door een gevoel van weemoed die wordt gevoed door de gedachte hier nog langer te willen blijven en aan de andere kant ook wel weer graag naar huis te willen. De eerste is geen optie, de tweede onvermijdelijk. Een jaar van voorbereiden, inlezen, naar toe leven en de tocht daadwerkelijk volbrengen nadert zijn einde.
Als ik deze ochtend een tijd lang alleen loop en nadenk over wat ik zal doen als ik in Santiago aankom, besluit ik daar een dag extra te verblijven. Lijkt me ook leuk om degenen, die ik eerder op de Camino heb ontmoet, binnen te zien komen en te verwelkomen. Mijn besluit staat vast niet verder te lopen naar Finisterre - het einde van de wereld -. Dat laatste stuk wil ik graag met Ebelien delen. Wellicht volgend jaar. Dan is het nog drie dagen lopen om de tocht definitief af te sluiten.
Deze middag boek ik mijn terugvlucht vanaf Porto, Portugal. Vrijdag 18.55 uur sta ik weer met beide benen op Nederlandse bodem.
Vandaag wordt ik overvallen door een gevoel van weemoed die wordt gevoed door de gedachte hier nog langer te willen blijven en aan de andere kant ook wel weer graag naar huis te willen. De eerste is geen optie, de tweede onvermijdelijk. Een jaar van voorbereiden, inlezen, naar toe leven en de tocht daadwerkelijk volbrengen nadert zijn einde.
Als ik deze ochtend een tijd lang alleen loop en nadenk over wat ik zal doen als ik in Santiago aankom, besluit ik daar een dag extra te verblijven. Lijkt me ook leuk om degenen, die ik eerder op de Camino heb ontmoet, binnen te zien komen en te verwelkomen. Mijn besluit staat vast niet verder te lopen naar Finisterre - het einde van de wereld -. Dat laatste stuk wil ik graag met Ebelien delen. Wellicht volgend jaar. Dan is het nog drie dagen lopen om de tocht definitief af te sluiten.
Deze middag boek ik mijn terugvlucht vanaf Porto, Portugal. Vrijdag 18.55 uur sta ik weer met beide benen op Nederlandse bodem.
Mooi idee om volgend jaar het laatste stuk van de camino met je vrouw te delen.
Als je thuis bent nemen we een mooi glaasje wijn om je tocht te vieren. Groetjes Claudette en Johan.
Veel sterkte met de laatste loodjes! Zal bijzonder aanvoelen met t einde in zicht. Ik zou zeggen geniet er daarom maar extra van!
Groeten Wout
Een pelgrim is een vreemdeling
Betekenis van ‘t woord
Een vreemdeling op vreemde wegen
Op pad en prairie zonder horizon
Vreemd in vreemde oorden
Vervreemd van maatschappij en ‘must’
Vreemden werden wereldvrienden
Wel tot ‘ontvreemde’ vrienden werden zij
Ontmoeting met de pelgrim in jezelf
Wellicht een nieuwe boezemvriend voor ’t leven…
Nu loopt de bedevaart teneinde
’t Bedoelde doel komt langzaam dichterbij.
De torens van de kathedraal begroeten je van verre al
De schoonste muzikale klanken zwellen overdond’rend aan
Royaal jou tegemoet en al degenen met je.
Beleef dan nu de laatste meters als een dans!
Ze worden vederlicht!
Een afscheidsdans van dankbaarheid!
En…eh…weemoed moet en mag.
We voelen in en met je mee.
Mam Aly en pap Maurits
En… groet St.Jacob maar van ons